Πρώτη έντυπη παρουσίαση: Leucocoprinus ianthinus

του Δημήτρη Σωφρόνη, Μέλος Μανιταρόφιλων Ελλάδας

Leucocoprinus ianthinus (Sacc.) P. Mohr

Λευκοκόπρινος ο ιάνθινος

=Leucocoprinus lilacinogranulosus (Henn.) Locq.

Οικολογία-φαινότυπος: Καρποφορεί σαπροτροφικά, μοναχικά ή σε μικρές ομάδες τους θερμούς μήνες, σε θερμοκήπια και γλάστρες εσωτερικού χώρου. Σπάνιο είδος στην Ελλάδα, βρέθηκε μόνο μια φορά.

Μορφολογία: Βασιδιώματα μικρά έως μέτρια, με λεπτόσαρκο καπέλο (1,5-6 εκ. διάμ.), παραβολικό, αβγοειδές, καμπανόμορφο έως σχεδόν επίπεδο με εμφανή ύβο, λεπιδωτό, πορφυρό ή κόκκινο-καφετί, με ομόκεντρα λέπια του ίδιου χρώματος σε λευκωπό φόντο στην περίμετρο. Ελάσματα 35-55 πυκνά, ελεύθερα, μερικά με αναστομώσεις. Πόδι (3-7 x 0,2-0,5 εκ.) κυλινδρικό, ροπαλόμορφο στην βάση, λευκωπό στο πάνω μέρος και κάτω από το δαχτυλίδι, με πορφυρές-ιώδεις διαμήκεις ίνες. Δαχτυλίδι εφαρμοστό, λευκό, με καφετιά-ιώδη περίμετρο. Σάρκα λευκή, λεπτή με ευχάριστη μυρωδιά και γεύση μανιταριού.

Μικροσκοπία: Βασιδιοσπόρια ελλειπτικά, αμυγδαλόμορφα, λεία, υαλώδη, παχύτοιχα, δεξτρινώδη, κογκόφιλα (8-12 x 5,5-7,5 μm, ΔΣ-839: 8-12 x 5-7 μm), με εμφανή βλαστητικό πόρο. Χειλοκυστίδια (27-80 x 9-35 μm, ΔΣ-839: 35-60 x 12-24 μm), λεία, λεπτότοιχα, ροπαλόμορφα, ασκόμορφα, ή κυλινδρικά. Ακραία στοιχεία πιλοδερμίδας αλυσιδωτά, κυλινδρικά ή ελλειψοειδή (15-35 Χ 5-9 μm, ΔΣ-839: x 6-10,5 μm).

Εδωδιμότητα: Μη εδώδιμο.

Βιβλιογραφία: Flora Agaricina Neerlandica V/80, manitari.gr

Αρ. συλλογής: ΔΣ 839, Κερατέα Αττικής, σε γλάστρα εσωτερικού χώρου, 18-9-2012. Εύρεση: Μαριάννα Μερκούρη. Φωτογράφιση-ταυτοποίηση-φωτογράφιση μικροσκοπικών χαρακτηριστικών: Δημήτρης Σωφρόνης (Μανιταρόφιλοι Ελλάδας).