Πρώτη έντυπη παρουσίαση: Peziza lobulata

του Δημήτρη Σοφρώνη, Μέλος Μανιταρόφιλων Ελλάδας

Peziza lobulata (Velen.) Svrček

Καρποφορεί την άνοιξη, σε καμένο έδαφος μοναχικά ή σε μικρές ομάδες. Σπάνιο είδος στην Ελλάδα, βρέθηκε μόνο μια φορά.

Ασκώματα (διάμ. 1-3 εκ.) άμισχα, κυπελλοειδή έως επίπεδα, κυματιστά, με λείο ή ελαφρώς κοκκώδες, βιολετί ή ωχροκαφετί υμένιο με ιώδεις αποχρώσεις, ωχρή, ωχροκαφετιά ή ωχρογκριζωπή εξωτερική επιφάνεια με ιώδεις τόνους, ελαφρώς οδοντωτή, πιτυρώδη περίμετρο με σχισμές στην ωριμότητα, λευκογκριζωπή με ιώδεις τόνους σάρκα που εκκρίνει μικρή ποσότητα ιριδίζοντος χυμού στο τσίμπημα με μια καρφίτσα και έντονα σπερματώδη οσμή. Μικροσκοπία: Ασκοί (210-260 x 11-14,5 μm) 8-σποροι, κυλινδρικοί, πλευρόρυγχοι, με αμυλώδη κορυφή. Ασκοσπόρια (12-14,8 x 7,3-9,3 μm) ελλειπτικά, λεία, χωρίς ή με (1) 2 σταγόνες. Παραφύσεις (x 2-4,6 μm) διαφραγματικές, απλές ή διχαλωτές με κυρτή, ελαφρώς διογκωμένη κορυφή (x 4,8-8,5 μm) με έντονα κοκκινοβιολετί, κοκκώδες περιεχόμενο. Εδωδιμότητα: Μη εδώδιμο. Βιβλιογραφία: discomycetescarbonicoles, champis.net, mycodb.fr, micobotanicajaen.com, ambmuggia.it, actafungorum.org, fungi-bormio.it, Ascomyceti d’ Italia, Nordic macromycetes-1, Rivista di Mycologia XLVIII-1 σελ.76

Αρ. συλλογής: ΔΣ-156. Κοτύλη Καστοριάς, ελατόδασος, έδαφος, 03-05-2009. Εύρεση, φωτογράφιση, μικροσκοπική εξέταση: Δημήτρης Σωφρόνης (Μανιταρόφιλοι Ελλάδας). Ταυτοποίηση: Gianfranco Medardi (θερμές ευχαριστίες).