Κέντρα Δια Βίου Μάθησης για το Περιβάλλον και την Αειφορία:Η σχέση τους με τα Μουσεία Φυσικής Ιστορίας

του Στέλιου Βρυλλάκη, Υποψ.  Διδάκτορας του Τμήματος Γεωπονίας ΑΠΘ

Τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης για το Περιβάλλον και την Αειφορία (ή αλλιώς Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, όπως ονομάζονταν μέχρι πρόσφατα) είναι αποκεντρωμένες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, που υπάγονται στις οικείες Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης.

Σκοπό έχουν την υποστήριξη της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΠΕ) στο εκπαιδευτικό σύστημα και στις τοπικές κοινωνίες. Η Παιδαγωγική Ομάδα του κάθε ΚΔΒΜΠΑ αποτελείται από εκπαιδευτικούς και των δύο βαθμίδων (Α/θμια και Β/θμια εκπαίδευση).

Αντικείμενο εργασίας της Παιδαγωγικής Ομάδας του κάθε ΚΔΒΜΠΑ είναι:

  • Η ανάδειξη του περιβαλλοντικού πλούτου και των χαρακτηριστικών του.
  • Η εκπαίδευση μαθητών σε θέματα φυσικού ή ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.Σχεδιάζουν και υλοποιούν ημερήσια ή πολυήμερα προγράμματα για τμήματα μαθητών με συνοδούς εκπαιδευτικούς.
  • Η επιμόρφωση εκπαιδευτικών.
  • Τα επιμορφωτικά σεμινάρια και ημερίδες που διοργανώνουν περιλαμβάνουν θεωρητικό και κυρίως πρακτικό μέρος και αναφέρονται σε Περιβαλλοντικά ζητήματα.
  • Ο σχεδιασμός, ανάπτυξη και παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού.
  • Ο σχεδιασμός και ανάπτυξη – συντονισμός θεματικών δικτύων.
  • Η ανάπτυξη τοπικών και διεθνών συνεργασιών.
  • Η έρευνα σε θέματα περιβάλλοντος και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (ΠΕ).

O θεσμός των ΚΔΒΜΠΑ είναι άμεσα συνδεδεμένος με το περιβαλλοντικό κίνημα και θεωρείται σήμερα διεθνώς ως ένας από τους κυριότερους φορείς της εκπαίδευσης έξω από το σχολείο. Έτσι τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον όσων ασχολούνται με το αντικείμενο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, αλλά και άλλων φορέων, έχει προσελκύσει η δημιουργία Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σε περιοχές όπου το φυσικό περιβάλλον δεσπόζει.

Τοπικές πρωτοβουλίες λοιπόν, αναγνωρίζοντας τον ρόλο τέτοιων δομών στην προστασία της οικολογικής ισορροπίας, στην ποιότητα ζωής και την βιώσιμη  ανάπτυξη και στοχεύουν στην ίδρυση ενός ΚΔΒΜΠΑ στην περιοχή τους σαν μια αναγκαιότητα η οποία τεκμηριώνεται από στοιχεία όπως:

  1. Η ποικιλία, η πολυμορφία, η μοναδικότητα του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής η οποία διαθέτει ένα τεράστιο Περιβαλλοντικό Θησαυρό.
  2. Η έλλειψη τοπικού φορέα σε πρώτο επίπεδο έρευνας, μελέτης και ανάδειξης του φυσικού αυτού πλούτου.
  3. Η αναγκαιότητα προστασίας αυτού του περιβαλλοντικού κεφαλαίου από πυρκαγιές, ρύπανση κ.ά. μέσω της ευαισθητοποίησης των τοπικών κοινωνιών αφού το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε και εξελισσόμαστε είναι καθοριστικής σημασίας για την υγεία, την ανάπτυξη και ευημερία του ανθρώπινου είδους.
  4. Αποτελεί καθήκον του κάθε ενήλικα και του κάθε μαθητή η προσωπική συμβολή στη διατήρηση του περιβάλλοντος και η αποφυγή καταστροφικών ενεργειών αφού η κουλτούρα και γενικότερα ο πολιτισμός μίας κοινωνίας έχει αντίκτυπο και στη σχέση των μελών της με το περιβάλλον

Την βούληση και την ανάγκη της τοπικής κοινωνίας για την ίδρυση ενός ΚΔΒΜΠΑ ενισχύει η παρουσία ενός Μουσείου Φυσικής Ιστορίας το οποίο μπορεί να διαδραματίσει ένα καθοριστικό ρόλο στην περιβαλλοντική εκπαίδευση όπου μπορούν να  σχεδιαστούν, να αναπτυχθούν και να υλοποιηθούν εκπαιδευτικά προγράμματα χρησιμοποιώντας το Μουσείο ως χώρο και ως μέσο που θα προσφέρει πολύπλευρη βιωματική εκπαίδευση και επιμόρφωση.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...