Βιοαέριο-Μια (χαμένη) ευκαιρία περιβαλλοντικής και οικονομικής ανάπτυξης

του Ιωάννη Φωτίδη

Στην Ελλάδα σήμερα, υπάρχει τεράστια παραγωγή ζωικών αποβλήτων (περίπου 3 εκατ. τόνους ετησίως) και η διαχείρισή τους είναι πλημμελείς ή και ανύπαρκτη. Για την εκτίμηση της σοβαρότητας του θέματος, αξίζει να αναφερθεί ότι μια μονάδα 250 βοοειδών μπορεί να προκαλέσει ρύπανση που ισοδυναμεί με αυτήν των αστικών λυμάτων μιας κοινότητας 2.000 κατοίκων. Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, είναι αναγκαία μια ολοκληρωμένη και περιβαλλοντικά ορθή αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η αναερόβια ζύμωση αποτελεί μια δοκιμασμένη μέθοδο επεξεργασίας των ζωικών αποβλήτων, κατά την οποία παράγεται βιοαέριο (μεθάνιο>60%) και μειώνεται σημαντικά η ρυπαντική ικανότητα των αποβλήτων. Επιπλέον, το νομικό πλαίσιο που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα μετά το 2009 για την παραγωγή και πώληση ηλεκτρικής ενέργειας από το βιοαέριο, ήταν το ευνοϊκότερο σε όλη την ΕΕ. Ωστόσο, παρά το ενθαρρυντικό θεσμικό περιβάλλον σχεδόν κανένας μέχρι σήμερα δεν τόλμησε να επενδύσει σε μονάδες αναερόβιας επεξεργασίας ζωικών αποβλήτων. Η διεθνής εμπειρία (π.χ. Γερμανία, Δανία) έχει αποδείξει ότι τέτοιες μονάδες, εκτός της ενέργειας που παράγουν, συνεισφέρουν σημαντικά στη λύση περιβαλλοντικών προβλημάτων που σχετίζονται με τα ζωικά απόβλητα (ρύπανση, μόλυνση, οσμές, κ.λπ.) και είναι οικονομικά εύρωστες, σε αγορές ενέργειας οι οποίες δεν προστατεύονται οικονομικά όσο η ελληνική. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των χαμένων δυνατοτήτων αξιοποίησης των ζωικών αποβλήτων στην Ελλάδα, αποτελεί ο νομός Λάρισας. Η γεωγραφική θέση του νομού, καθώς και ο μεγάλος αριθμός των εντατικών ζωικών του εκμεταλλεύσεων, τον καθιστά ιδανικό τόπο εγκατάστασης και λειτουργίας μονάδων επεξεργασίας ζωικών αποβλήτων και παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση του παραγόμενου βιοαερίου. Το 2012 είχε υπολογιστεί, ότι τα προσδοκώμενα ετήσια ακαθάριστα έσοδα από την παραγωγή και διάθεση ηλεκτρικής ενέργειας στο νομό Λάρισας από την επεξεργασία των ζωικών αποβλήτων, μπορούν να ξεπεράσουν τα 20 εκατ. ευρώ.

Η απουσία σοβαρών επενδύσεων στον τομέα της παραγωγής βιοαερίου είναι ενδεικτική της ελληνικής επιχειρηματικής νοοτροπίας που έχει συνηθίσει στην καθολική κρατική υποστήριξη, αλλά και των εδραιωμένων γραφειοκρατικών δομών που αποθαρρύνουν ακόμα και αυτούς τους λίγους που έχουν την διάθεση να προσπαθήσουν. Το βιοαέριο μπορεί να αποτελέσει έναν υγιή και αποκεντρωμένο παράγοντα ανάπτυξης, σε μία χώρα που διψά για βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία να φέρνει κέρδη, νέες θέσεις εργασίας και να ενισχύει την προστασία του περιβάλλοντος. Είναι παρήγορο ότι έστω και τώρα, κάποιοι «θαρραλέοι» επιχειρηματίες φαίνεται ότι κατάφεραν να βρουν τον τρόπο να επενδύσουν στον τομέα το βιοαερίου, έτσι ώστε να μην αποτελέσει και αυτό μια ακόμα χαμένη ευκαιρία περιβαλλοντικής και οικονομικής ανάπτυξης.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...