Πρώτη έντυπη παρουσίαση: Cortinarius assiduus

του Λίνου Κόττη, μέλος των Μανιταρόφιλων Ελλάδας

 

Cortinarius assiduus Mahiques, A. Ortega & Bidaud

Κορτινάριος ο επίμονος

=Cortinarius assiduus var. plesiocistus A. Ortega, Vila & Bidaud,

Οικολογία: Θερμόφιλο, μεσογειακό είδος, καρποφορεί άνοιξη και φθινόπωρο, ομαδικά κάτω από δρύες και κίστους. Συνηθισμένο είδος στην Πάρο.

Μορφολογία: Βασιδιώματα μέτρια, με αρχικά κυρτό και αργότερα επίπεδο, σαρκώδες, υγροφανές, λιπαρό, καφετί, καστανό, ανοιχτό ωχρωπό με ακτινωτές κηλίδες (όταν είναι ξερό) καπέλο (διάμ. 2,5- 7 εκ. ), με εσωστρεφή περίμετρο που συνδέεται -σε πρώιμο στάδιο- με το πόδι με πρόσκαιρες λευκωπές ίνες που βάφονται αργότερα λαμπερές καφετιές, μέτρια, πλατιά, καφετιά, σκωριόχρωμα, ελεύθερα ή μεροστυπικά ελάσματα με ανοιχτόχρωμη ακμή σε πρώιμο στάδιο, κυλινδρικό ή βολβώδες, ινώδες, λευκό, μεταχρωματιζόμενο καφετί στο άγγιγμα πόδι (2-4 x 1-1,3 εκ.), αρχικά με εφήμερους ιώδεις τόνους στη κορυφή, ωχρωπή σάρκα, μυρωδιά ρεπανιού και στυφή γεύση.

Μικροσκοπία: Βασιδιοσπόρια: ((6) 7,3-9,9 (11,9) x (4) 4,5-5,5 (6) µm, ΛΚ898: (8) 8,5-9,8 (10,2) x 4,9-5,6 (5,8) µm) ελλειπτικά, στικτά. Βασίδια (1,2) 4-σπορα, αναμεμειγμένα με ροπαλοειδή στοιχεία (8-10 μm).

Μακροχημικές αντιδράσεις: Guaiac + έντονο μπλε-πράσινο, KOH+ αρχικά καφέ μετά λαδί.

Εδωδιμότητα: Δεν τρώγεται.

Βιβλιογραφία: Bulletin Fed. Mycol. Dauphine-Savoie, Juillet 2001 162 41-47, Revista Catalana de Micologia, vol. 24: 75-121; 2002, Homenatge A. Rocabruna, Cortinarius Ibero-insulares, Fungi Non Delineati 41-42, ΜΑΝΙΤΑΡΟΦΙΛΟΙ ΕΛΛΑΔΑΣ (fb), mycohellas.gr

 

Αρ. συλλογής ΛΚ-898. Λεύκες, Πάρος, Κυκλάδες, κάτω από Cistus creticus, 24-2-2016. Εύρεση, φωτογράφιση, μικροσκοπική εξέταση, ταυτοποίηση: Λίνος Κόττης (Μανιταρόφιλοι Ελλάδας).

 

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...