Πρώτη έντυπη παρουσίαση: Peziza sterigmatizans

του Λίνου Κόττη, Μέλος των Μανιταρόφιλων Ελλάδας

Peziza sterigmatizans W. Pillips

Οικολογία: Καρποφορεί τον χειμώνα σε υγρές θέσεις, συνήθως σε πρανή και ρέματα, σε καμένο ξύλο. Σπάνιο είδος στην Ελλάδα, βρέθηκε μόνο μια φορά.

Μορφολογία: Ασκώματα (διάμ. 1-2 εκ) δισκόμορφα, φακόμορφα ή ελαφρώς κυπελλόμορφα, άμισχα, με  σκούρο καφέ ή καφεμαυριδερό υμένιο με βιολετιούς τόνους, ανοιχτόχρωμη καφετιά εξωτερική επιφάνεια και οδοντωτή περίμετρο με μικρά στρογγυλεμένα δόντια. Μικροσκοπία: Ασκοί (ΛΚ-495: 270-301 x 12-17 µm), 8-σποροι, κυλινδρικοί, με στρογγυλεμένη κορυφή. Ασκοσπόρια (β: 17-23 x 9-12 µm, ΛΚ-495: 17,5-20 x 9,5-11 µm) λεία, ελλειπτικά, υαλώδη με αμβλέα άκρα. Παραφύσεις ροπαλόμορφες, διαφραγματικές, με καφετιά σταγονίδια στη κορυφή (ΛΚ-495: x -12,5 μm). Εδωδιμότητα: Μη εδώδιμο. Βιβλιογραφία: Αscomiceti d’ Ιtalia-CXLΙΙ, mycodb.fr, Sylloge fungorum 8:91, Pezizaceae in Pacific Northwest, R. Dennis: British Ascomycetes, Hohmeyer, ΜΑΝΙΤΑΡΟΦΙΛΟΙ ΕΛΛΑΔΑΣ (fb), mycohellas.gr

Αρ. συλλογής  ΛΚ-495, Μώλος Πάρου, σε καμένα ξύλα, σε αμμώδες έδαφος. 13-02-2013. Εύρεση, φωτογράφιση, μικροσκοπική εξέταση: Λίνος Κόττης (Μανιταρόφιλοι Ελλάδας). Ταυτοποίηση: Gianfranco Medardi.