Πρώτη έντυπη παρουσίαση: Peziza paludicola
του Λίνου Κόττη, Μέλος των Μανιταρόφιλων Ελλάδας
Peziza paludicola (Boud.) Sacc. & Traverso
Οικολογία: Καρποφορεί κυρίως τον χειμώνα στα μεσογειακά οικοσυστήματα, σε σάπιο ξύλο και φυτικά υπολείμματα. Σπάνιο είδος στην Ελλάδα, μάλλον συνηθισμένο στην Πάρο.
Μορφολογία: Ασκώματα (διάμ 1-2,5 εκ.) κυπελλόμορφα, άμισχα με λείο, ομφαλοειδές, πεπλατυσμένο, καφεωχρωπό υμένιο, ομοιόχρωμη, κοκκώδη εξωτερική επιφάνεια, ελαφρώς οδοντωτή, εξ αιτίας των πυκνών κόκκων, περίμετρο και εύθραυστη, κηρώδη, γκριζοωχρωπή σάρκα. Μικροσκοπία: Ασκοί (β: 250-300) µm, ΛΚ-571: 52-303 x 16,5-21 µm), 8-σποροι, υποκυλινδρικοί. Ασκοσπόρια ελλειπτικά λεία, υαλώδη, χωρίς ελαιώδεις σταγόνες (β: 19-24,5 x 12-13 µm, ΛΚ-571: 18,6-25 x 11,1-14 µm). Παραφύσεις διαφραγματικές, απλές ή διχαλωτές, διευρυμένες ακανόνιστα στην κορυφή (β: x -10μm, Λ-Κ571: x -9 μm). Εδωδιμότητα: Μη εδώδιμο. Βιβλιογραφία: mycodb.fr, actafungorum.org, Mycotaxon 118/2011, ΜΑΝΙΤΑΡΟΦΙΛΟΙ ΕΛΛΑΔΑΣ (fb), mycohellas.gr
Αρ. συλλογής: ΛΚ-571, Λεύκες Πάρου, σε Cistus creticus, 30-12-2013. Εύρεση, φωτογράφιση, μικροσκοπική εξέταση: Λίνος Κόττης (Μανιταρόφιλοι Ελλάδας). Ταυτοποίηση: Gianfranco Medardi.